Liseden sıra arkadaşımla facebook aracılığıyla karşılaştık, çok uzaklarda yaşamasına karşın tatil için İstanbul’a geldiğinde buluştuk. Buluşmaya gitmeden liseden mezun olalı ne kadar zaman geçtiğini bir hesaplayayım dedim.83 de mezun olmuştuk, 93,2003, 2010. Yirmiyedi yıl yok canım deyip iki kez daha hesapladım doğruydu. En son 1983 haziran’ında mezuniyette görüşmüş, bir kez de birkaç yıl sonra Bodrum’da karşılaşmıştık ama iz bırakan bir anı değildi.
Sekiz kişilik bir arka sıra grubumuz vardı. Aramızda hırslarıyla, çalışkanlıklarıyla, güzellikleriyle, öne çıkanlar vardı. Bugünkü çocuklardan gençlerden farkımız şuydu: aramızda kıskançlık hiç yoktu , rekabet bile yoktu. Şimdi sürekli söylenen kendinizle yarışın sözü bizim doğamızdı. Herkes kendiyle yarışırdı, birbirimizin eksiklerini, aile problemlerini anlayışla karşılar, zor zamanlarda destek olurduk. Bugünün gençlerinden daha karmaşık sorunlarımız vardı ama hiçbirimiz biraz da bu dayanışmanın etkisiyle bu sorunlarda boğulmadık.
Buluştuk, yirmi yedi yıl hiç geçmemiş gibi eski saf duygularımızla, yeni tanışacağımız insanlara belki hiç anlatamayacağımız duygularımızı, başımızdan geçenleri, arkadaşlarımızı, ailelerimizi konuştuk. Çoğumuzun hayatı pek de planladığımız gibi gitmemiş hayatın akışında gerçekleşen olayların etkisiyle biraz savrulmuştuk.
Son günlerin en heyecan verici, en ilham verici olayıydı. Piyangodan ikramiye çıkmış gibi bir sevinç kapladı içimi, cüzdanıma değilse de ruhuma piyango vurmuştu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder